BlackPassat
V.I.P. Member
Een deel van de forumleden hier kent mij al van een ander forum. In de loop van de afgelopen vijf jaar heb ik daar van sommige detailklussen een show-off geplaatst. Met het groeien van de ervaring merk ik dat het er de laatste tijd niet meer van komt om uitgebreide reviews te schrijven. Het worden toch steeds meer standaard verhaaltjes. Daarnaast heb ik in de loop van de tijd zo mijn eigen selectie met favoriete producten gemaakt, waardoor je ook minder aanleiding hebt om een review/show-off te schrijven. Budgettair krijg ik het bij BlackMassat niet voor elkaar om alle nieuwe producten gelijk aan te schaffen waardoor nieuwe productervaringen, die de moeite van het delen op een forum waard zijn, steeds minder vaak voorkomen.
Zal ik nu helemaal nooit meer een show-off plaatsen? Nee dat niet, als ik een detail heb die ik de moeite waard vind, dan zal ik me zeker nog de moeite getroosten om er een verhaaltje met wat leuke plaatjes van te maken.
Daarom heb ik het plan opgevat om deze projectpagina te beginnen met een overzicht van mijn leukste of meest bijzondere klussen uit het afgelopen lustrum.
Hoe het allemaal begon (2007-2009)
Toen ik in 2007 een Ford Mondeo 1.8 Ghia in werkelijke de mooiste kleur donkergroen metallic in bezit kreeg, begon het detailvirus zich te nestelen in mijn aderen. Zoals zovelen onder ons begon ik met een startersset van Meguiars. Beetje kleien, wat polish een goede microfiber: jullie zullen het allemaal wel (her)kennen. Na twee jaar kwam er bij de Ford dealer toevallig een zwarte Passat 3 BG in de showroom. Ik was verkocht (voor de Mondeo had ik ook al 9 jaar Passat gereden) en wilde terug naar mijn grote liefde. De Mondeo was er in die twee jaar onder mijn handen alleen maar mooier uit gaan zien en dat was de dealer ook opgevallen. De deal met de BlackMagicPerleffekt Passat was slechts een formaliteit. Pas nu ging ik goed los. In die tijd werd er iedere maand wel een detailproduct of detailgerelateerd apparaat aangeschaft. De collectie breidde zich gestaag uit en inmiddels was de diagnose gesteld: acute en chronische infectie door het detailvirus. Deze patiënt was niet meer te redden.
Eén van mijn eerste serieuze detailklussen was de trouwauto van een nichtje van me. De Fiat 600 was een jaar of 10 eerder nog “gerestaureerd”. In de tussenliggende tijd had het karretje voornamelijk onder een boom geparkeerd gestaan. Dit bleek wel uit de klei. Dat er maar een heel beperkte restauratie was uitgevoerd bleek wel uit het feit dat naarmate de detail vorderde er steeds meer zichtbaar werd van de schuurkrassen die in de grondlaag waren achtergebleven. Uiteindelijk stond na een dag buffelen het Fiatje er helemaal trouwklaar bij.
Serieuze objecten
We schrijven inmiddels 2010 en mijn eigen Passat was in onberispelijke staat, de wekelijkse wasbeurtjes werden altijd uitgesmeerd over de hele zaterdag. In mijn directe omgeving van vrienden en bekenden was het inmiddels ook al opgevallen dat ik er wel plezier in had “om met een lapje over een auto te wrijven”. De joviale aanbiedingen om hun karretje eens onder handen te nemen waren niet van de lucht. De meesten vingen echter bot, omdat ik nogal een kieskeurig ventje ben: een auto moet vooral leuk zijn om te doen voor mij. Om te beginnen moet de auto mij aanspreken. En met die stelregel vielen er een hoop gezinskarretjes af om in aanmerking te komen voor de BlackPassat-treatment.
Een klus waar ik niet lang over hoefde na te denken was die van een Plymouth Barracuda. Een Amerikaanse musclecar uit 1971 die in America helemaal opnieuw is opgebouwd en vervolgens door een liefhebber is geïmporteerd. Een onverlaat had in een ijverige bui de sneeuw van versgespoten body van de Cuda afgeveegd met een “autowasborstel”. Het gevolg waren eindeloos lange krassen in de lak. BPJ en ik zijn twee dagen aan het polijsten geweest om de Cuda weer in concoursstaat te krijgen. De eigenaar zou ons in de loop van de jaren zo af en toe nog eens vragen voor een klus.
Voor wat hoort wat.
Echte vrienden staan voor elkaar klaar. Onvoorwaardelijk en zonder een tegenprestatie te vragen. Voor een vriend van die categorie besteed ik regelmatig wat aandacht aan zijn auto. Mijn manier om hem te compenseren voor als die belangeloze uurtjes die hij aan mij schenkt. Zijn donkerblauwe Mercedes S 320 is in een aantal stappen steeds een stapje terug in de tijd gegaan: van een bijna tien jaar oude kilometervreter met gebruikssporen, terug naar het moment waarop hij van de band liep.
Plastic Fantastic
In de zomer van 2010 kwam een stuwende kracht van het Corvette forum bij me met de vraag of ik ook een “plastic-fantastic” auto aandurfde. Een geweldige auto en een mooie kans om nieuwe ervaringen op te doen. Ondanks dat het een bijzondere ZR1 was, had de lak flink te lijden gehad. Met heel voorzichtig proberen en iedere keer zeer bewust analyseren wat er gebeurde met de staat van de lak, kwam langzaam maar zeker de originele diepe glans terug op deze bijzondere auto. De sprakeloosheid van de eigenaar toen hij zijn eigen auto weer terug in ontvangst nam, staan me nog bij als de dag van gisteren.
Een leuke ruil voor een zomers weekendje werd me aangeboden door de eigenaar van de Cuda: ik pakte de Kever Cabrio even lekker aan en mocht ook nog eens door het groene Brabantse land knorren met de Cabrio.
Goed voorbeeld doet goed volgen
De detail en de bijbehorende show-off van de Corvette ZR1 bracht een ander Corvette-forumlid op de gedachte mij eens te vragen of zijn auto ook in aanmerking kwam voor een polijstbeurt. Welja voor een diepzwarte Corvette C5 met chroomaccenten maken BPJ en ik wel even tijd. De auto is kort na de detail ook gebruikt voor een trouwreportage.
Duits Raspaardje
Op een koude winterdag werd in een steenkoude Zeeuwse aardappelschuur een donkerblauwe Porsche Boxster S onder handen genomen. Het was zo koud dat het grofste polijstmiddel niet fijn te verwerken was. Met een rotary op standje 6 werd uiteindelijk voldoende warmte gegenereerd om tot een goed resultaat te komen.
Franse Coupé
Neef Bart heeft na lang zoeken en veel wikken en wegen zijn droom: een Peugeot 406 Coupé V6 kunnen realiseren. Aanvankelijk had hij plannen om de auto volledig over te laten spuiten, maar terwijl hij daarvoor spaarde, hebben BPJ en ik in een tweedaagse detail de Peu wat opgefrist aan zowel de binnen- als de buitenzijde. Van spuiten is het daarna niet meer gekomen.
Helaas moet ik het hier even afbreken vanwege de limiet van 20 foto's per topic.
Zal ik nu helemaal nooit meer een show-off plaatsen? Nee dat niet, als ik een detail heb die ik de moeite waard vind, dan zal ik me zeker nog de moeite getroosten om er een verhaaltje met wat leuke plaatjes van te maken.
Daarom heb ik het plan opgevat om deze projectpagina te beginnen met een overzicht van mijn leukste of meest bijzondere klussen uit het afgelopen lustrum.
Hoe het allemaal begon (2007-2009)
Toen ik in 2007 een Ford Mondeo 1.8 Ghia in werkelijke de mooiste kleur donkergroen metallic in bezit kreeg, begon het detailvirus zich te nestelen in mijn aderen. Zoals zovelen onder ons begon ik met een startersset van Meguiars. Beetje kleien, wat polish een goede microfiber: jullie zullen het allemaal wel (her)kennen. Na twee jaar kwam er bij de Ford dealer toevallig een zwarte Passat 3 BG in de showroom. Ik was verkocht (voor de Mondeo had ik ook al 9 jaar Passat gereden) en wilde terug naar mijn grote liefde. De Mondeo was er in die twee jaar onder mijn handen alleen maar mooier uit gaan zien en dat was de dealer ook opgevallen. De deal met de BlackMagicPerleffekt Passat was slechts een formaliteit. Pas nu ging ik goed los. In die tijd werd er iedere maand wel een detailproduct of detailgerelateerd apparaat aangeschaft. De collectie breidde zich gestaag uit en inmiddels was de diagnose gesteld: acute en chronische infectie door het detailvirus. Deze patiënt was niet meer te redden.
Eén van mijn eerste serieuze detailklussen was de trouwauto van een nichtje van me. De Fiat 600 was een jaar of 10 eerder nog “gerestaureerd”. In de tussenliggende tijd had het karretje voornamelijk onder een boom geparkeerd gestaan. Dit bleek wel uit de klei. Dat er maar een heel beperkte restauratie was uitgevoerd bleek wel uit het feit dat naarmate de detail vorderde er steeds meer zichtbaar werd van de schuurkrassen die in de grondlaag waren achtergebleven. Uiteindelijk stond na een dag buffelen het Fiatje er helemaal trouwklaar bij.
Serieuze objecten
We schrijven inmiddels 2010 en mijn eigen Passat was in onberispelijke staat, de wekelijkse wasbeurtjes werden altijd uitgesmeerd over de hele zaterdag. In mijn directe omgeving van vrienden en bekenden was het inmiddels ook al opgevallen dat ik er wel plezier in had “om met een lapje over een auto te wrijven”. De joviale aanbiedingen om hun karretje eens onder handen te nemen waren niet van de lucht. De meesten vingen echter bot, omdat ik nogal een kieskeurig ventje ben: een auto moet vooral leuk zijn om te doen voor mij. Om te beginnen moet de auto mij aanspreken. En met die stelregel vielen er een hoop gezinskarretjes af om in aanmerking te komen voor de BlackPassat-treatment.
Een klus waar ik niet lang over hoefde na te denken was die van een Plymouth Barracuda. Een Amerikaanse musclecar uit 1971 die in America helemaal opnieuw is opgebouwd en vervolgens door een liefhebber is geïmporteerd. Een onverlaat had in een ijverige bui de sneeuw van versgespoten body van de Cuda afgeveegd met een “autowasborstel”. Het gevolg waren eindeloos lange krassen in de lak. BPJ en ik zijn twee dagen aan het polijsten geweest om de Cuda weer in concoursstaat te krijgen. De eigenaar zou ons in de loop van de jaren zo af en toe nog eens vragen voor een klus.
Voor wat hoort wat.
Echte vrienden staan voor elkaar klaar. Onvoorwaardelijk en zonder een tegenprestatie te vragen. Voor een vriend van die categorie besteed ik regelmatig wat aandacht aan zijn auto. Mijn manier om hem te compenseren voor als die belangeloze uurtjes die hij aan mij schenkt. Zijn donkerblauwe Mercedes S 320 is in een aantal stappen steeds een stapje terug in de tijd gegaan: van een bijna tien jaar oude kilometervreter met gebruikssporen, terug naar het moment waarop hij van de band liep.
Plastic Fantastic
In de zomer van 2010 kwam een stuwende kracht van het Corvette forum bij me met de vraag of ik ook een “plastic-fantastic” auto aandurfde. Een geweldige auto en een mooie kans om nieuwe ervaringen op te doen. Ondanks dat het een bijzondere ZR1 was, had de lak flink te lijden gehad. Met heel voorzichtig proberen en iedere keer zeer bewust analyseren wat er gebeurde met de staat van de lak, kwam langzaam maar zeker de originele diepe glans terug op deze bijzondere auto. De sprakeloosheid van de eigenaar toen hij zijn eigen auto weer terug in ontvangst nam, staan me nog bij als de dag van gisteren.
Een leuke ruil voor een zomers weekendje werd me aangeboden door de eigenaar van de Cuda: ik pakte de Kever Cabrio even lekker aan en mocht ook nog eens door het groene Brabantse land knorren met de Cabrio.
Goed voorbeeld doet goed volgen
De detail en de bijbehorende show-off van de Corvette ZR1 bracht een ander Corvette-forumlid op de gedachte mij eens te vragen of zijn auto ook in aanmerking kwam voor een polijstbeurt. Welja voor een diepzwarte Corvette C5 met chroomaccenten maken BPJ en ik wel even tijd. De auto is kort na de detail ook gebruikt voor een trouwreportage.
Duits Raspaardje
Op een koude winterdag werd in een steenkoude Zeeuwse aardappelschuur een donkerblauwe Porsche Boxster S onder handen genomen. Het was zo koud dat het grofste polijstmiddel niet fijn te verwerken was. Met een rotary op standje 6 werd uiteindelijk voldoende warmte gegenereerd om tot een goed resultaat te komen.
Franse Coupé
Neef Bart heeft na lang zoeken en veel wikken en wegen zijn droom: een Peugeot 406 Coupé V6 kunnen realiseren. Aanvankelijk had hij plannen om de auto volledig over te laten spuiten, maar terwijl hij daarvoor spaarde, hebben BPJ en ik in een tweedaagse detail de Peu wat opgefrist aan zowel de binnen- als de buitenzijde. Van spuiten is het daarna niet meer gekomen.
Helaas moet ik het hier even afbreken vanwege de limiet van 20 foto's per topic.
